Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΕΣ


       Παρουσιάζουμε τους ποιητές απαγγέλοντας ένα ποίημά τους
                                  
                          1. Οδυσσέας  Ελύτης   Η ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΣΑ


Το δρόμο πλάι στη θάλασσα
περπάτησα που ‘κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.

Βρήκα τα φρούτα που ‘χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που ‘πεσε απ’ το χέρι της.

Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.

Βρήκα τη ζώνη της, βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που ‘μοιαζε με δάκρυ.

Τα μάζεψα ένα ένα και τα
κράτησα κι έλεγα πού ‘ναι
πού ‘ναι η ποδηλάτισσα.

Την είδα να περνά πάνω
απ’ τα κύματα, την άλλη μέρα
πάνω από τα μνήματα.

Την τρίτη νύχτωσ’ έχασα
τ’ αχνάρια της, στους ουρανούς
άναψαν τα φανάρια της.


                                    2. Γιάννης Ρίτσος  ΠΡΩΪΝΟ  ΑΣΤΡΟ                                                                                   

Κοριτσάκι μου,
θέλω ν
σο φέρω
τ
φαναράκια τν κρίνων
ν
σο φέγγουν στν πνο σου.
Κοιμήσου κοριτσάκι.
Ε
ναι μακρς δρόμος.
Πρέπει ν
μεγαλώσεις.
Εναι μακρς
μακρ
ς
μακρ
ς δρόμος.
Τ παιδί μου κοιμήθηκε
κι
γ τραγουδάω...
Δύσκολα εναι, κοριτσάκι,
στ
ν ρχή.
Τί ν πες, δν ξέρεις.
Δύσκολα ε
ναι στν ρχή.
Γιατ δν εναι, κοριτσάκι,
ν
μάθεις μόνο
κενο πο εσαι,
κενο πο χεις γίνει.
Εναι ν γίνεις
,τι ζητάει
ετυχία το κόσμου,
ε
ναι ν φτιάχνεις, κοριτσάκι,
τ
ν ετυχία το κόσμου.
λλη χαρ δν εναι πι μεγάλη
π᾿ τ χαρ πο δίνεις.
               
                                         3.Κωστής Παλαμάς  Η  ΕΛΙΑ

Είμαι του ήλιου η θυγατέρα
Η πιο απ’ όλες χαϊδευτή
Χρόνια η αγάπη του πατέρα
Σ΄ αυτό τον κόσμο με κρατεί
Όσο να πέσω νεκρωμένη
Αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη

Όπου και αν λάχει κατοικία
Δε μ’ απολείπουν οι καρποί.
Ως τα βαθιά μου γηρατειά,
Δεν βρίσκω στην δουλειά ντροπή.
Μ’ έχει ο θεός ευλογημένη,
Και είμαι γεμάτη προκοπή.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.

Εδώ στον ίσκιο μου μ’ αποκάτω
Ήρθ’ ο Χριστός να αναπαυθεί
Κι ακούστηκ’ η γλυκιά λαλιά του
Λίγο προτού να σταυρωθεί.
Το δάκρυ του, δροσιά αγιασμένη,
Έχει’ ς τη ρίζα μου χυθεί.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.

Και φως πράστατο χαρίζω
Εγώ στην άγρια τη νύχτα.
Τον πλούτο πα δεν τον φωτίζω,
Συ μ’ ευλογείς φτωχολογιά.
Κι αν απ’ τον άνθρωπο διωγμένη,
Με φέγγω μπρος στην Παναγιά.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.
                           4.  Βασίλης Ρώτας    Η ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ
Πες μου, παπαρούνα μου, αγαπάς τον ήλιο;
– Αγαπάω τον ήλιο που φωτάει και λάμπω.
Πες μου, παπαρούνα μου, αγαπάς τον άνεμο;
– Αγαπάω τον άνεμο που φυσάει και παίζω.
Πες μου, παπαρούνα μου, αγαπάς το χώμα;
– Αγαπάω το χώμα που με γλυκοτρέφει.


  4. Γιώργος  Σεφέρης      Πέντε μάυρα ποντικάκια

6.Διονύσιος  Σολωμός    Εθνικός Ύμνος

Σε γνωρίζω από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη
Που με βια μετρά τη γη.


 Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!



  • Για  κάθε ποίημα σημειώνουμε  λέξεις  κλειδιά 
  • Μοιράζουμε  αριθμημένους  φακέλους   απο  1-6  όπου μέσα υπάρχουν εικόνες των ποιημάτων .Τα παιδιά επιλέγουν ένα φάκελο  και βλέποντας την εικόνα  μαντεύουν το ποίημα και τον ποιητή και θυμούνται  όμορφες εικόνες και λέξεις του ποιήματος.








ΠΑΙΧΝΙΔΙ  ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗΣ  ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ :  
Αριθμός - εικόνα- όνομα ποιητή

 1. Οδυσσέας Ελύτης
2. Γιάννης Ρίτσος
3. Κωστής Παλαμάς
4. Βασίλης Ρώτας
5. Γιώργος Σεφέρης
6.Διονύσιος Σολωμός

  • Ζωγραφίζουν το  ποίημα  που επέλεξαν
  • Γράφουν λέξεις απο το  ποίημα ή ένα μικρό κείμενο ( τα μεγαλύτερα παιδιά)
  • Φτιάχνουν δικό τους ποίημα 
  •  Ακούμε ποιήματα  που έγιναν τραγούδια
Η ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΣΑ

ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ

ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ

ΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΙΘΑΚΗ

Η ΞΑΝΘΟΥΛΑ
 Ο ΜΕΝΕΞΕΣ

ΕΘΝΙΚΟΣ  ΥΜΝΟΣ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου