ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

Καλοκαίρι μου γλυκό       

                                                            

μου' χεις πάρει το μυαλό                                                              

δεν μπορώ να κρατηθώ    

θα φορέσω το μαγιό.        

 

Καπελάκι στα μαλλιά  

κουβαδάκι και γυαλιά                                                

το σορτσάκι μου φορώ 

και για μπάνιο ξεκινώ.

Ήρθες ξανά γλυκό καλοκαιράκι   

αγκαλιά θα πάμε για μπανάκι        

μια βουτιά στης θάλασσας το κύμα 

στη δροσιά και ξέχνα τη ρουτίνα!  

Σαν ψαράκι στο νερό       

με τη μάσκα που φορώ                                                         

μία πλέω στον αφρό    

μια βουτάω στο βυθό.      

Παίζω τρέχω και γελώ 

μες την άμμο τριγυρνώ  

φτιάχνω κάστρα με χαρά                                                       

μα το κύμα τα χαλά.

Ήρθες ξανά γλυκό καλοκαιράκι

αγκαλιά θα πάμε για μπανάκι       

μια βουτιά στης θάλασσας το κύμα.

στη δροσιά και ξέχνα τη ρουτίνα 

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα
Κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για να νιώσεις
Όπως δεν ένιωσες ποτέ

Θες να πάμε μια βόλτα
Σε μια χώρα μαγική
Όπου όλοι διασκεδάζουν
Λέν’ πως είν’ και ειδικοί

Μα αν γελάσεις έχεις χάσει
Λέει ο κανονισμός
Κι αν τολμήσεις να χορέψεις
Σ’ απειλεί ο αποκλεισμός

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα
Κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για να νιώσεις
Όπως δεν ένιωσες ποτέ

Απ’ την άβυσσο της θλίψης
Στα λιβάδια της χαράς
Είναι ένα μικρό πορτάκι
Που το πόμολο κρατάς

Τούτη η νύχτα θέλει πάρτυ
Θέλει ιδρώτα και φωνές
Όχι τρέντυ πασαρέλα
Και κουλτούρο συμφορές

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα
Κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για να νιώσεις
Όπως δεν ένιωσες ποτέ

Γίνε το παιδί του ήλιου
Και το γέλιο της φωτιάς
Κει `ναι η δύναμη του κόσμου
Αλυσίδες για να σπας

Ιδρωμένη αγκάλιασέ με
Η αγάπη είναι παντού
Κι αν γουστάρεις φίλησέ με
Να δω τα’ άστρα του ουρανού

Μια βάρκα ήταν μόνη της σε θάλασσα γαλάζια
κι ήτανε κι ένας γλάρος με ολόλευκα φτερά
κι όλο την κοντοζύγωνε για να της κάνει νάζια
και τις φτερούγες του έβρεχε στα γαλανά νερά

Και ζήλεψα τη βάρκα τη μικρή τη χιονάτη
που της φιλούσε ο γλάρος το κατάλευκο πανί
Και νιώθω σαν βαρκούλα στα γαλάζια τα πλάτη
που όλο περιμένει κάποιο γλάρο να φανεί

Ένα γεράνι κόκκινο λουλούδισε στη γλάστρα
κι ήρθε μια πεταλούδα που πετούσε σαν τρελή
Και ποιος να ξέρει άραγε τι του `πε η ξελογιάστρα
και ‘κείνο εκοκκίνισε ακόμα πιο πολύ

Και όλο συλλογιέμαι τα φτερά τ’ ανοιγμένα
αλλά το τι να είπαν δεν το βρίσκω, ομολογώ
Ποιος άραγε το ξέρει να το πει και σε μένα
Ας τ’ άκουγα από ‘σένα κι ας κοκκίνιζα και `γω

Χθες το φεγγάρι ασήμωσε της λεύκας μας τα φύλλα
που στέκονταν ακίνητη εκεί στην ερημιά
κι όταν ο Μπάτης φύσηξε της ήρθε ανατριχίλα
κι αμέσως τρεμουλιάσανε τα φύλλα τα ασημιά.

Και όλο συλλογιέμαι, συλλογιέμαι πως κάτι,
Πρέπει να είπε ο Μπάτης μυστικό μες τα κλαδιά
Ας τ’ άκουγα από σένα τα λογάκια του Μπάτη,
κι ας ένιωθα να τρέμει σαν τα φύλλα η καρδιά

Με της ελπίδας χρώματα
τον κόσμο ζωγραφίζω,
με περιστέρια κι αγριλιές
τη ζωγραφιά στολίζω.

Τον ουρανό κάνω χαρτί,
μολύβια τις αχτίδες
και βγάζω μέσα απ’ την ψυχή
τις παιδικές μου ελπίδες.

Είμαι παιδί που ξεκινώ
κι ανοίγω τα φτερά μου,
θέλω έναν κόσμο αληθινό
να χτίσω τα όνειρά μου!
Δώστε μου χώμα να πατώ,
πελάγη ν’ αρμενίζω
και δυο φτερά χελιδονιού
τον κόσμο να γυρίζω.

Δώστε μου αγάπη για νερό
και για ψωμί «Ειρήνη»
κι ό,τι κακό θα συναντώ
στο δρόμο μου να σβήνει.

 Όμορφες στιγμές απο την καλοκαιρινή γιορτή  μας.....

 Η Παναγιά τα πέλαγα
κρατούσε στην ποδιά της.
Την Σίκινο, την Αμοργο
και τ’ άλλα τα παιδιά της.
Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει .....
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.
Απο την άκρη του καιρού
και πίσω απ’ τους χειμώνες
άκουγα σφύριζε η μπουρού
κι έβγαιναν οι Γοργόνες.
Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει .....
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.
Κι εγώ μέσα στους αχινούς
στις γούβες στ’ αρμυρίκια
σαν τους παλιούς θαλασσινούς
ρωτούσα τα τζιτζίκια:
Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει .....
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

                                                     Η τελευταία μέρα της χρονιάς

Μήπως πρέπει να φύγουμε
χωρίς ελπίδα πια
πως θα ξανανταμώσουμε
και πάλι με χαρά.

Όχι δεν χωριζόμαστε
για πάντοτε παιδιά
μα θα ξαναβλεπόμαστε
Αδέλφια μου συχνά.

Και τώρα ας ενώσουμε
τα χέρια όλοι μαζί
και αλυσίδα ας πλέξουμε
Αγάπης δυνατή.

Όχι δε χωριζόμαστε
για πάντοτε παιδιά
μα θα ξαναβλεπόμαστε
αδέρφια μου συχνά.

Παλιό κι ωραίο παρελθόν
που ζήσαμε μαζί
ας μείνει για παράδειγμα
στη νέα μας ζωή

Όχι δε χωριζόμαστε
για πάντοτε παιδιά
μα θα ξαναβλεπόμαστε
αδέρφια μου συχνά.

Και ο Θεός που αδιάκοπα
μας βλέπει από ψηλά
θα μας ενώσει κάποτε
όλους μαζί ξανά

 

ΚΑΛΟ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !!!!