1. Οδυσσέας Ελύτης Η ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΣΑ
Το δρόμο πλάι στη θάλασσα
περπάτησα που ‘κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.
Βρήκα τα φρούτα που ‘χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που ‘πεσε απ’ το χέρι της.
Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.
Βρήκα τη ζώνη της, βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που ‘μοιαζε με δάκρυ.
Τα μάζεψα ένα ένα και τα
κράτησα κι έλεγα πού ‘ναι
πού ‘ναι η ποδηλάτισσα.
Την είδα να περνά πάνω
απ’ τα κύματα, την άλλη μέρα
πάνω από τα μνήματα.
Την τρίτη νύχτωσ’ έχασα
τ’ αχνάρια της, στους ουρανούς
άναψαν τα φανάρια της.
2. Γιάννης Ρίτσος ΠΡΩΪΝΟ ΑΣΤΡΟ
Κοριτσάκι μου,
θέλω νὰ σοῦ φέρω
τὰ φαναράκια τῶν κρίνων
νὰ σοῦ φέγγουν στὸν ὕπνο σου.
θέλω νὰ σοῦ φέρω
τὰ φαναράκια τῶν κρίνων
νὰ σοῦ φέγγουν στὸν ὕπνο σου.
Κοιμήσου κοριτσάκι.
Εἶναι μακρὺς ὁ δρόμος.
Πρέπει νὰ μεγαλώσεις.
Εἶναι μακρὺς ὁ δρόμος.
Πρέπει νὰ μεγαλώσεις.
Εἶναι μακρὺς
μακρὺς
μακρὺς ὁ δρόμος.
μακρὺς
μακρὺς ὁ δρόμος.
Τὸ παιδί μου κοιμήθηκε
κι ἐγὼ τραγουδάω...
κι ἐγὼ τραγουδάω...
Δύσκολα εἶναι, κοριτσάκι,
στὴν ἀρχή.
στὴν ἀρχή.
Τί νὰ πεῖς, δὲν ξέρεις.
Δύσκολα εἶναι στὴν ἀρχή.
Δύσκολα εἶναι στὴν ἀρχή.
Γιατὶ δὲν εἶναι, κοριτσάκι,
νὰ μάθεις μόνο
ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,
ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει.
νὰ μάθεις μόνο
ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,
ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει.
Εἶναι νὰ γίνεις
ὅ,τι ζητάει
ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου,
εἶναι νὰ φτιάχνεις, κοριτσάκι,
τὴν εὐτυχία τοῦ κόσμου.
ὅ,τι ζητάει
ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου,
εἶναι νὰ φτιάχνεις, κοριτσάκι,
τὴν εὐτυχία τοῦ κόσμου.
Ἄλλη χαρὰ δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη
ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις.
ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις.
3.Κωστής Παλαμάς Η ΕΛΙΑ
Είμαι
του ήλιου η θυγατέρα
Η πιο απ’ όλες χαϊδευτή
Χρόνια η αγάπη του πατέρα
Σ΄ αυτό τον κόσμο με κρατεί
Όσο να πέσω νεκρωμένη
Αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη
Η πιο απ’ όλες χαϊδευτή
Χρόνια η αγάπη του πατέρα
Σ΄ αυτό τον κόσμο με κρατεί
Όσο να πέσω νεκρωμένη
Αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη
Όπου
και αν λάχει κατοικία
Δε μ’ απολείπουν οι καρποί.
Ως τα βαθιά μου γηρατειά,
Δεν βρίσκω στην δουλειά ντροπή.
Μ’ έχει ο θεός ευλογημένη,
Και είμαι γεμάτη προκοπή.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.
Δε μ’ απολείπουν οι καρποί.
Ως τα βαθιά μου γηρατειά,
Δεν βρίσκω στην δουλειά ντροπή.
Μ’ έχει ο θεός ευλογημένη,
Και είμαι γεμάτη προκοπή.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.
Εδώ
στον ίσκιο μου μ’ αποκάτω
Ήρθ’ ο Χριστός να αναπαυθεί
Κι ακούστηκ’ η γλυκιά λαλιά του
Λίγο προτού να σταυρωθεί.
Το δάκρυ του, δροσιά αγιασμένη,
Έχει’ ς τη ρίζα μου χυθεί.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.
Ήρθ’ ο Χριστός να αναπαυθεί
Κι ακούστηκ’ η γλυκιά λαλιά του
Λίγο προτού να σταυρωθεί.
Το δάκρυ του, δροσιά αγιασμένη,
Έχει’ ς τη ρίζα μου χυθεί.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.
Και
φως πράστατο χαρίζω
Εγώ στην άγρια τη νύχτα.
Τον πλούτο πα δεν τον φωτίζω,
Συ μ’ ευλογείς φτωχολογιά.
Κι αν απ’ τον άνθρωπο διωγμένη,
Με φέγγω μπρος στην Παναγιά.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.
4. Βασίλης Ρώτας Η ΠΑΠΑΡΟΥΝΑΕγώ στην άγρια τη νύχτα.
Τον πλούτο πα δεν τον φωτίζω,
Συ μ’ ευλογείς φτωχολογιά.
Κι αν απ’ τον άνθρωπο διωγμένη,
Με φέγγω μπρος στην Παναγιά.
Είμ’ η ελιά η τιμημένη.
Πες μου, παπαρούνα
μου, αγαπάς τον ήλιο;
– Αγαπάω τον ήλιο που φωτάει και λάμπω.
– Αγαπάω τον ήλιο που φωτάει και λάμπω.
Πες μου, παπαρούνα
μου, αγαπάς τον άνεμο;
– Αγαπάω τον άνεμο που φυσάει και παίζω.
– Αγαπάω τον άνεμο που φυσάει και παίζω.
Πες μου, παπαρούνα
μου, αγαπάς το χώμα;
– Αγαπάω το χώμα που με γλυκοτρέφει.
– Αγαπάω το χώμα που με γλυκοτρέφει.
4. Γιώργος Σεφέρης Πέντε μάυρα ποντικάκια
Πέντε μαύρα
ποντικάκια
που φορούσανε
καλπάκια,
πέντε κάτασπρα
χηνάκια
που φορούσανε σακάκια,
πέντε κόκκινα
γατάκια
με μακριά
μουστάκια,
πήγαν εκδρομή με
πέντε γουρουνάκια
Όμως άρχισε να
βρέχει κει που τρέχαν και πηδούσαν
και γυρίσανε στο
σπίτι γρήγορα όσο μπορούσαν.
|
6.Διονύσιος Σολωμός Εθνικός Ύμνος
Σε γνωρίζω
από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη
Που με βια μετρά τη γη.
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
1. Οδυσσέας Ελύτης
2. Γιάννης Ρίτσος
3. Κωστής Παλαμάς
4. Βασίλης Ρώτας
5. Γιώργος Σεφέρης
6.Διονύσιος Σολωμός
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη
Που με βια μετρά τη γη.
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
- Για κάθε ποίημα σημειώνουμε λέξεις κλειδιά
- Μοιράζουμε αριθμημένους φακέλους απο 1-6 όπου μέσα υπάρχουν εικόνες των ποιημάτων .Τα παιδιά επιλέγουν ένα φάκελο και βλέποντας την εικόνα μαντεύουν το ποίημα και τον ποιητή και θυμούνται όμορφες εικόνες και λέξεις του ποιήματος.
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ :
Αριθμός - εικόνα- όνομα ποιητή
1. Οδυσσέας Ελύτης
2. Γιάννης Ρίτσος
3. Κωστής Παλαμάς
4. Βασίλης Ρώτας
5. Γιώργος Σεφέρης
6.Διονύσιος Σολωμός
- Ζωγραφίζουν το ποίημα που επέλεξαν
- Γράφουν λέξεις απο το ποίημα ή ένα μικρό κείμενο ( τα μεγαλύτερα παιδιά)
- Φτιάχνουν δικό τους ποίημα
- Ακούμε ποιήματα που έγιναν τραγούδια
Η ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΣΑ
Ο ΜΕΝΕΞΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου